dag 12, San Francisco "From Rags to Riches"

30 april 2013 - San Francisco, California, Verenigde Staten

Om 10.00 uur hadden we het ontbijt genuttigd. Nog ff gauw een hotelletje geboekt om het bruisend leven van San Francisco niet te hoeven missen (Comfort Inn by the Bay). Ook nog even Alcatrez omgeboekt omdat we toch een avond eerder dan gepland gearriveerd waren. Na uitgecheckt te hebben bij het Best Western hotel waar we verbleven, zijn we opgereden naar onze verblijfplaats voor twee nachten. Gelukkig viel het verkeer overdag mee en kwamen we gauw uit bij ons hotel. Onderweg zijn we nog even gestopt bij Treasure Island waarvandaan we een mooi uitzicht hadden op o.a. Alcatrez en de Transamerican Pyrimad.

Omdat we pas om 16.00 uur in konden checken, zijn we alvast een rondje gaan lopen. Fisherman’s warf aangedaan waar de zeehonden lagen te baden in de zon, even gestopt bij een aantal piertjes en daar een heerlijke salade gegeten.

Bij terugkomst in het hotel had Tony toch maar eens even met zijn creditcard maatschappij gebeld, immers bij de omboeking van Alcatrez bleek deze geblokkerd. Het gezicht van Tony was er eentje om niet te vergeten. Het ongeloof straalde van hem af en het was duidelijk dat er kennelijk geknoeid is met zijn creditcard. Er waren vele betalingen mee verricht, zo kreeg hij te horen. De eerste geblokkeerde kaart is daarmee een feit (nog drie te gaan). En uiteraard vermoedde the Godfather gelijk dat er met zijn creditcard ook geknoeid is. Na wat doorvragen van Scarface en Barbie bleek de card een doodnormale pinpas te zijn.....??

Omdat Tony manisch depressief bleek te worden van het gebeuren met zijn creditcard, belde Barbie opnieuw. En wat bleek achteraf, na goed doorvragen van Barbie, er was slechts een betaling verricht die we niet konden thuisbrengen. Een onterechte afhouding van het Best western Hotel waar we eerder overnacht hadden. Hotelletje ff gebeld en zie daar, geregeld. Blokkering bleek dus overbodig, maar goed.

Na het debacle met de creditcard, was Tony tot overmaat van ramp zijn sleutels kwijt van het slot waarmee hij zijn koffer had afgesloten. Tony trok het niet meer en zat volledig in een slachtofferrol. Waarvoor het hem alleen gebeurt?? “Ik heb toch altijd pech” (wordt vervolgd!).

Enfin, even ruiken aan het nachtleven in San Francisco (dachten we). Magen gevuld met wat eten bij een Italiaan, waar alleen Chinezen werkten. Eenmaal klaar met het eten werd duidelijk wat San Francisco te bieden had. Waar we eerder een pretty impressive en wealthy indruk kregen van het financial district waar we door heen waren gereden, bleek al snel dat de straten van San Franciso ’s avonds door de outlaws werden beheerd. Bewegende dozen, slaapakken in portiekjes, dealende “nigguhs” en jawel hoor de hoerententen waren uiteraard ook open. We voelden ons meteen thuis!

In tegenstelling tot Vegas blijkt San Francisco een verademing, de verbloeming van Vegas is hier niet. Het is zoals het is, je kunt hier stinkend rijk zijn of straatarm, maar SF doet geen moeite om dit te verbergen.

Zeeleeuwen bij Fishermans Wharf.