Dag 9 Red Rock Canyon, Death Valley, Bakersfield

's Ochtendsvroeg om 10.30 uur de auto weer volgeladen met al het overbodig spul wat we bij ons hadden. Even gestopt bij een supermarkt in Vegas en onze eerste Starbucks aangedaan. Niet wetende wat een “frappucino hazelnut” inhield, zaten the Godfather en Barbie in de ochtend al aan een calorierijke koffieijs. Het valt op dat hier niet alleen de beznine spotgoedkoop is (nog geen dollar voor een liter benzine) maar de boodschappen ook (een volle winkelkar voor 48 dollar).

De Red Rock Canyon was opnieuw een schitterend aangezicht, de nodige hagedissen tegengekomen en meermaals gewaarschuwd voor overstekende schildpadden (geen schildpad gezien maar we moeten nog altijd even kijken of aan de linker velg niet opnieuw wat vlees is blijven plakken). Barbie heeft nog even laten zien dat zij letterlijk de scheit aan de Canyon had en voegde nog wat aroma toe aan de lijkengeur in de auto.

Onderweg naar Death Valley kwamen we nog een gebergte tegen met enkele holen. Eenmaal gestopt, bleken het wat oude slaappplaatsen te zijn. De mensen die we tegenkwamen, konden ons jammerlijk genoeg niet vertellen door wie en hoe lang geleden de holen in gebruik waren. Overleven bleek alleen mogelijk met water en het nodige bier.

Na de tank volgepropt te hebben en ons ijs ververst te hebben voor de tweede maal die dag (temperatuur bleek net onder de 100 graden fahrenheit te zitten) zijn we doorgereden naar Death Valley. Adembenemend, wat de natuur hier laat zien is wel real in schril contrast met Vegas. Natuur kun je niet faken, althans zijn de amerikanen daar nog niet ingeslaagd. Leven is hier nauwelijks mogelijk, de temperatuur is too hot to handle, het landschap afgewisseld door rotsgbergten en enorme zoutvlaktes. Eenmaal op het laagste punt in de V.S. en tevens warmst leefbare en droogste plek op aarde (nu een schamele 38 graden wat in de zomer oploopt tot 56 graden) hebben we de zoutvalktes nog alle vier ff voorzien van de restanten bier van gisteren. De stilte die op de enorme zoutvlakte heerst is een ongelooflijke. Je hoor techt niks (oke behalve dan die scheet die Tony de broek donker deed kleuren) en dat symboliseert enigszins het doodse van deze Valley. Na de Natural Bridge angedaan te hebben zijn we op gegaan naar Zebrisky Point en de 20 Mule Canyon. De sunset in Zebrisky Point trok veel publiek en was opnieuw eentje om van te genieten. Na een broodje gegeten te hebben, besloten we om door te kachelen naar Bakersfield (daar waar wij normaal in Death Valley zouden overnachten). In Bakersfield bleek een motor- en autoshow aan de hand  waardoor we pas in het derde hotel een slaapplaats konden bemachtigen. Morgen op naar Sequoia, de tijd vliegt hier, de miles schieten onder onze 21 inch velgen door en de auto rijdt nog steeds als een tiet ondanks zijn inmiddels vierde hands uiterlijk. De Tioga pas bleek gesloten te zijn tot begin juni en we zullen nog eens een extra 450 kilometer moeten omrijden om op de volgende plaats van bestemming aan te komen. Maar eerst eens een meer dan welkome douche.

Death Valley

Voormalige grotbewoners voor Death Valley

Badwater Basin

Heetste en droogste punt op aarde "Badwater Basin"

Natural Bridge

Zabriskie Point

Nog even een klein hapje in Furnace Creek en dan zo'n vier uur rijden naar Bakersfield vanwege het feit dat de Tioga Pas dicht is tot pakweg begin juni.