dag 2, waar komt die lijkengeur toch vandaan?

's Ochtendsvroeg om vijf uur lokale tijd, nog ver voor de wekker afging, begon de zeik, of beter gezegd de scheit. Als een rode draad door de dag kreeg de rental opnieuw een doop. Scarface vroeg zich nog af of er nog een lijk lag te rotten in de door de vrienden van tony geroggelde auto. Een geur die zich af en toe zo door de auto verspreidde dat de ramen naar beneden gingen en aldus de zengende hitte kans zag de auto binnen te dringen. Dat laatste namen we graag voor lief om de rottende geur enigszins te verzachten. Over naar de minder prive gevoelige zaken...alhoewel.....toch nog ff, al eens bekertjes urine uit de auto gesmeten zien worden?? Inmiddels hadden we al enige ervaring met het gebruik van de vooruit terwijl de achterruit openstond toen scarface een ogenschijnlijk leeg blikje bier naar buiten wierp en the godfather hetzelfde blikje bier met op dat moment nog onbevlekt t-shirt ontving. De achterruit dan maar voor de urine.....helaas geen filmpje van, ook niet op verzoek....

Nadat we een stevig ontbijt hadden genuttigd, en de rugzak met een nog zelfde inhoud als onze magen hadden gevuld, vertrokken we. Keurig op tijd zo rond zeven uur. Op naar Williams, polar express bekeken. Vrij weinig te doen, toch veel politie die overigens ook op de high way veelvuldig te spotten waren. Misschien hadden ze de lijkengeur ook al gedetecteerd. Vanuit Williams zijn we doorgereden naar Flagstaff. Maar eerst even tanken, de tank was bijna immers leeg en we vonden het verstandig om niet droog te komen staan (..).  Er zou en moest gasoline 85 in, althans zo vertelde ons de tankdop en waarschijnlijk ook het huurcontract. Helaas was er geen 85 te krijgen.... tja en daar sta je dan, besluiteloze Godfather die van plan was terug te rijden naar Los Angelos, Barbie die alleen maar dacht oh je en hoe zit het met die airmiles nu?, Tony die kennelijk een gastank wou vullen met dezelfde lijkengeur als voorheen omschreven en Scarface die zojuist eens een keer mocht rijden en zijn droom al aan zijn neus zag voorbij schieten... Toch is er na een half uur een besluit uitgerold! het werd dan maar gasoline 87.....enigszins opgebeurd dat we er iets van benzine ingepleurd hadden, gingen we het maar meteen vieren met jawel, het gekochte brood en geklauwde beleg. Nadat Tony nog even lollig op de route 66 ging liggen en zich dientengevolge met brandwonden weer meldde, vertrokken we met goede moed naar Flagstaff. Bak leut gedaan bij Macy's, pizzaatje gevreten bij Fratelli's, en nu? Ja wat nu? In welk hotel verblijven we? Doorrijden of toch maar niet.... Nadat onze chevy in stilstand weer een aantal litertjes gasoline 87 gezopen had, kwam er vrij snel zo na een half uurtje het tweede besluit van die dag, chapeau! Doorrijden..... met als resultaat: reeen gespot, puma gezien (ja hoor een echte als je het tony geloofd), een muis dood gereden en een tweede lijk (althans zo rook het) had zich in de auto gemeld. Aangekomen bij Grand Canyon bleken de hotels vol te zitten, terug naar Tusayan. De plaatselijk chinees (ja ook hier en dit keer niet in een friture) had nog wel een plekje grinnikte hij en vroeg zich de voor hem spreekwoordelijke hoofdprijs. Voor ons een schijntje aldus, money stinks! But it better stinks in my pocket....

En opnieuw liggen er twee te ronken terwijl Scarface de eerste rsi verschijnselen vertoond... Asta la vista..... de buds smaken als vanouds....